GOLDEN PLASTIK

Bogart: Nagbasketball kami ni bino kasama ang isa pa naming barkada dun sa court malapit sa amin, sa uhaw namin naisipan namin na bumili ng maiinom. at ang number 1 sa isip namin ay RC para mas tipid

Bino: anu ba bibilhin natin?

Bogat: malamang rc. haha, ilan ba bibilhin natin?

Bino: haha! mga sampu? gawin nating tubig,.

Bogart: loko. haha. lam ko na, isang malaki nalang bilhin natin, para tipid.

Bino: tama, P7 ang rc nila dito, so kung tatlo bibilhin natin, P21. yung malaki nalang.

Bogart: (sa tindera) ate, may malaki po kyong rc?

Ate tindera: meron.

Bogart: pabili po ng isa.

(sabay abot ng kinse)

Ate tindera: (pamaldita na inabot ni ate ang rc at plastik na may straw, sabay sabing)

BENTE ANG MALAKING RC, DAHIL MAY PLASTIK NA KASAMA!

Bino at Bogart: tulala.

Binobogart: Galing canada siguro yung plastik.. wahahahah!! maipaframe nga.

A Love Story… (Part2)

I thought Jay’s ex-girlfriend was really out of our lives. But heaven only goes that I was wrong. Kakakasal pa lang namin nun when Jay received a uninamous text. “Meet me at the clinic.” I had a stinking feeling in my butt. I told him not to go. It might in danger him. Pero sabi niya, ok lang daw because life is what we make. Tumahimik lang ako. Sabi niya, “Penny for you talks.” But I didn’t know what to say. Beggars can’t be losers. Isa pa, worried talaga ako na baka yung girl yun. Jay said, “Can’t got your tongue?” I tried to smile at him. Kahit di ako nagsalita, actions speak louder than works, di ba?

Be that as is may, umalis pa rin siya. I was out of the loophole. After a few hours, I called him on his cellphone. But my calls fell on Jeff’s ears. Lalo akong nag-worry kasi I didn’t even know Jeff. Sabi na nga ba di na dapat umalis si Jay. That’s what I’m talking about it.
So I tried calling some friends who will help me find Jay. That’s what friends are for naman di ba? But I just faced a blank mall. I had to do this alone. Nag-taxi na lang ako. Pero ang mahal na pala ng plug down rate.

When I got to the clinic, the security was really buffed up. Di basta-basta makakapasok. So I said, “I beg your cordon. I’m patient. It’s my favorite virtue nga e.” Nagduda yata yung isang guard. Hinawakan ako sa arm. The nerd! I shouted, “Don’t touch me not!” Buti na lang the other guards were nice and said, “Come on, let’s join us.”

When I went inside, parang I’ve been there, done there. Nung walang nakatingin, nag-explore ako. Nakarating ako sa top floor and I had a bird’s IQ of the clinic. I could not explain it but I was drawn to a room on the floor. Siguro Divine Intermission na yun.

Parang may narinig akong umuungol. I was thorn. Di ko alam kung aalis ba ako o papasukin ko. It made me stick in the stomach to think that Jay and his ex-girlfriend were there. I tried to tell myself to slower my expectations. But to tell with it! I had to strike while the iron is not. I had to hear the truth from the corpse’s mouth. I barraged in. O my gas! Si Jay, naka-strap sa operating table, parang genie pig sa isang nakakatakot na experiment. He was on the cutting edge. He was bleeding. At ang doctor na nagpapahirap sa kanya, ang ex-girlfriend niya at ang bago nitong boyfriend, ang nurse na si Walter. Doon ko napatunayang blood is thicker than Walter.
Guess watch? Di ko alam kung paano ko nagawa pero I was able to search and rescue Jay. Siguro adrenaline brush na yun.

Now, he’s recovering. Nag-sorry siya na hindi siya nakinig sa akin. I know it’s a better pill to swallow your fried so it’s forgive and forget me not. All swell that end swell. I know we should kiss and put on makeup.

Ang ex-girlfriend naman niya at si Walter, nakakulong na. Detention is really better than cure. So the moral of the lesson is: if symptoms persist, insult your doctor.

A Love Story

(nabasa lang namin toh sa isang email.. laugh trip. wahahahah)

A Love Story

We’ ve been friends for a long time ago. We come from the same alma mother. Actually, our paths crossed one time on another. But it’s only now that I gave him a second look. I realized that beauty is in the eyes. The pulpbits of my heart went fast, really fast. Cute pala siya. And then, he came over with me. He said, “I hope you don’t mine. Can I get your number?” Nag-worry ako. What if he doesn’t give it back? He explained naman na it’s so we could keep intact daw. Sabi ko, connect me if i’m wrong but are you asking me ouch? Nabigla siya. Sagot niya, The! Aba! Parang siya pa ang galit! Persona ingrata!!! Ang kapal niya! I cried buckles of tears.
Na-guilty yata siya. Sabi niya, isipin mo na lang na this is a blessing in the sky. Irregardless daw of his feelings, we’ll go ouch na rin. Now, we’re so in love. Mute and epidemic na ang past. Thanks God we swallowed our fried. Kasi, I’m 33 na and I’m running our time. After 2 weeks, he plopped the question. “Will you marriage me?” I’m in a state of shocked. Kasi mantakin mo, when it rains, it’s four! This is true good to be true. So siyempre, I said yes. Love is a many splendor.

Pero nung inaayos ko na ang aming kasal, everything swell to pieces. Nag-di-dinner kami noon nang biglang sa harap ng aming table, may babaeng humirit ng, “Well, well, well. Look do we have here.” What the fuss! The nerd ng babaeng yon! She said they were still on. So I told her, whatever is that, cut me some slacks! I didn’t want this to get our hand kaya I had to sip it in the bud. She accused me of steeling her boyfriend. Ats if! I don’t want to portrait the role of the other woman. Gosh, tell me to the marines! I told her, “please, mine you own business!” Who would believe her anyway?

Dahil it’s not my problem anymore but her problem anymore, tumigil na rin siya ng panggugulo. Everything is coming up daisies. I’m so happy. Even my boyfriend said liketwice. He’s so supportive. Sabi niya, “Look at is this way. She’s our of our lives.” Kaya advise ko sa inyo – take the risk. You can never can tell. Just burn the bridge when you get there. Life is shorts. If you make a mistake, we’ll just pray for the internal and external repose of your soul. I second emotion.

PASAWAY..

STUDYANTENG PASAWAY

^--------ICLICK ITO

ang tula... bow!

Bino: yung prof ko naman sa literature, nalaman lang na call center agent ako, ginawa na akong editor ng poem namin..

Bogart: hahaha!! badtrip yan.

Bino: sinabi mo pa.

Bogart: pano nya nalaman?

Bino: nun day ng prelims namin dun, hindi ako naka exam agad. kelangan ko kasi mag OT sa work.

yung huling call ko kasi, dalawang oras kami nagusap ng customer. mapaligaya ko lang sya. waha!!

eh first subject ko yung literature. ayun, hindi ako naka abot sa subject

Bogart: buti naka exam ka pa?

Bino: oo, kinausap ko prof ko.. nabanggit kong dahil sa work kaya ako hindi naka exam agad.

iniskedyul naman nya ako ng exam. para daw hindi ako mazero... ayun,

Bogart: ah mabait naman pala..

Bino: wala akong reklamo sa kabaitan nya.. gusto ko ngang i kiss sya para lang malaman nya kung ganu ako nababaitan sa kanya. haha. kaso naman, habang nageexam ako, andun din sila nag ddiscuss tungkol sapoem.

Bogart: tapos, anung nangyari?

Bino: ayun, nagpaikot si mam ng papel. nagpasulat sya sa mga classmates ko ng tig iisang stanza gang sa makabuo daw ng poem... wag na daw basahin yung nilagay ng classmate, basta magsulat lang ng kung ano ang nasa puso.

Bogart: hala. haha!! ang wirdo ng prof mo.. wala bang binigay na topic?

Bino: meron naman.. tungkol sa life. kaso, ang wirdo talaga..

at pagtapos mapaikot sa lahat, bigla nyang sinabi na ako daw ang gagawa ng title, mageedit at magppara phrase ng poem.

Bogart: hahaha!! na kaya mo naman..

Bino: problema ko nga yan eh,, bukod sa wala akong hilig sa tula, ang pangit pa ng kalabasan ng ginawa nila....

(ang sumusunod ay walang halong edit. kinopya ng pangkalahatan... ginaya maski ang pagkaka-ispell)

******************************************************************

Life is good and wonderful

those trials make us strong

to fulfil what we are dreaming off

Life is full of surprises

and gives us stregth and glory fear and happiness

but in any hindrances and struggles makes us stronger and stronger

when the pathway get rough

and times went tough

one faith is enough

to conquer and laugh

life is like a peace of cake

you will never know what will start first and what will happen next.

its better to have a few true friends than a bunch fake friends

let me take you to the paradise

that make you feel free to unwhine

the gift of us must be preserve

for us to save our mother earth.

*******************************************************************

Bogart: wahahah! sumakit ang ulo ko dyan ah..

Bino: lalo naman ako.. panu ko ba ieedit to?

BINOBOGART: TULONG!!!!! :-)

nagbalik skul si bino

bogart: paglipas ng dalawang taon, nakabalik nadin si bino sa skul..

bino: oo nga, pinagipunan ng todo ko toh, waha.

bogart: pero hindi padin sya tumitigil sa trabaho. kalain nyo yun, masipag pala tong pare kong si bino..

bino: hindi naman,, mejo lang,.. sipag sipagan. para mas madaming chicks na makilala. wahu!

bogart: so anu naman pakiramdam?

bino: ang hirap syempre. puyat, pagod. pero so far ayos naman..

bogat: eh ano nga ulit yung kinukwento mo sakin kanina? yung sinasabi mong malas?? hindi ko naintindihan eh.. hindi ako maka focus kanina syo, may dumaang chicks kanina eh. wahaha

bino: loko ka, hindi ka pala nakikinig kanina. wahaha

nun lunes, punong puno ng kamalasan ang inabot ko nun araw nayun..

Bogart: bakit, anung nangyari?

Bino: nun una,5am ang sked ko diba sa work? nagising ako 5:30 na. ayun, 6:30 na ko dumating ng opisina.

Bogart: waha!! kaw na ang may sariling sked.. anu sabi ng boss mo?

Bino: wala. haha! hindi pa nya alam na nalate ako nun. magkaiba kasi kami ng sked. oha?

Bogart:oh bakit ganun?

Bino: basta, mahirap iexplain..

Bogart: oh sya, sige na,,.. oh tapos, anung nangyari?

Bino: nun papasok na ko sa skul, nakasakay na ko ng MRT nun bigla kong naalalang naiwan ko ang libro ko sa locker sa opisina. haha!! nasa magallanes na ko nun ah? ehdi balik shaw blvd ako..

Bogart: waha! ang tanga ng libro. hindi ka manlang tinawag bago ka umalis ng opisina.

Bino: haha! kahit ata tawagin ako nun, hindi ko maririnig yun, kasi nakatago sa locker..

Bogart: ah ibig sabihin, yung locker yung may kasalanan?

Bino: waha. parang ganun na nga!!!

ayun na, nakuha ko naman ang libro sa pinaglagyan kong locker. muka naman syang matino.

bumaba ako ng taft avenue, at sumakay ng LRT.

Sa sobrang antok ko, nakatulog ako.

pag gising ko, nasa monumento na ang train. wahahah!! takte. eh sa central station lang ako dapat bababa. malas nga naman.

Bogart: haha!!ang aral jan, dapat lagi kang namamapak ng kape, para pag papasok ka sa skul, hindi ka inaantok. hindi ka naman nalate sa first suubject mo?

Bino: nalate ako, waha. buti nalang mabait yung prof.

bogart: ito nga pala nakita namin sa isang libro ni bino..

Binobogart: hindi kami sigurado kung dahil lang sa pirated lang ang librong toh kaya ganito to, o sadyang ganito lang to.. wahahahah adios!!!

shotgun shotgun ganja ganja buddha buddha...

ayang kantang pong yan.
narinig ko sa bus,
sa jeep,
at sa electroni store na malapit sa min..


wah!! LSS..

ayoko na!!! wahahhaha

"ang simoy ng hangin sa akin ay lumalamig nah...
shotgun shotgun ganja ganja buddha buddha..." <--- nakalink jan ang video.:-)



-bino

TAGAY PA!!

Bino: anu kya ang meron sa redhorse, sanmig, matador, at iba pang mga alak enoh?
bat gustong gusto natin yun..
Bogart: oo nga noh?mapait naman,
nakakalasing pa.

Bino: ewan, siguro parte nalang iyon ng pagtanda natin..
ang maka tikim ng mga bagay na hindi masyadong masarap sa panlasa natin, pero feeling natin, nasasarapan tayo..
naalala mo ba nung unang beses mong paginom?

Bogart: oo naman. hindi mo malaman kung panung reaksyon ng muka ang gusto mong gawin eh,. napapaitan ka, pero gusto mong ipakita sa mga barkada mo na nasarapan ka.

Bino: ako, nun una kong inom,
first year college na ako nun una kong tinnry yun eh,

Bogart: weh, hindi ka umiinom ng hyskul?
Bino: oo, mabait ako nun.. maniwala lka.
Bogart: wahaha!lumalaklak ka lang? haha

Bino: hindi talaga. haha! so ayun nga, nagkita kita kami ng mga klasmeyt ko nung hyskul sa isang berdey ng barkada.

naglabas sila ng alak. gusto ko din ipakita na astig din ako,
kumuha ako ng isang bote ng sanmig light at lumagok.
gusto kong idura sa pait.
pero nakakhiya naman,.
kaya naman nilunok ko nalang.
at pasimpleng uminom ng tubig. para syempre hindi nila mahalata na perstym kong uminom nun.

Bogart: nalasing ka naman dun?

Bino: waha! hindi naman ako nalasing nun.
kaya ok nadin.. hindi naman madami ang ininom ko nun eh,

Bogart: anu yun, kada lagok ng sanmig, iinom kadin ng tubig? haha!! chaser ang tubig..

Bino: panu mo nalaman? waha!! pabalik balik nga ko nun sa CR eh. hindi ko nga lang alam kung napansin nila yun. naglabas din pala sila ng redhorse nun.

Bogart: nakitagay ka naman?

Bino: oo syempre, parte yun ng pagpapanggap ko.haha!

Bogart: oh anung nangyari?

Bino: ayun, pag uwi ko, pinantal ako. haha! ewan ko kung pati ikaw ganun, nun unang inom ko kasi ng redhorse, pinantal ako sa katawan eh.

Bogart: ako hindi, bagsak lang ako agad nun. whaha!!!

Bino: Pero sa totoo lang, ang masarap kasi pag nakakinom tayo eh yung kwentuhan.
Bogart: oo nga! pag naka inom ka kasi, naikkwento mo lahat.

Binobogart: lahat ng kalokohan,
lahat ng parte ng pagiisip mo.
walang hiyaan..
walang plastikan..


haha!! adios!